«Бұл көп те емес, аз деу де қиын, бірақ мен өз жұмысымды жақсы көретінім сөзсіз», – дейді Александр Пенчук. Ең бастысы-жұмыс істеуге және өз ісіңе деген махаббат. Сол кезде қызметіңде бастықсың ба, жүргізушісің бе маңызы жоғалады.
– Менің балалық шағымда жүргізушінің жұмысы өте беделді және сұранысқа ие , әрі көптеген автобазалармен байланысты болды, – дейді Александр Николаевич.
8-сыныпта оқып жүргенде болашақ мамандығы туралы шешім қабылдаған. Кейіннен Щучье СПТУ-40 «кең бейінді тракторшы-машинист» мамандығына оқуға түсті. Оқуды бітіргеннен кейін Щучье элеваторына слесарь маманы болып жұмысқа орналасты.
Ол уақытта Александрдың ата-анасы да сол элеваторда жұмыс істеген. Ол олардың ісін жалғастырды деп айтуға болады, себебі ол кезде кәсіпорында мұндай әулеттер көп болды.
Сондай-ақ, кейіпкеріміз Кеңес Армиясы қатарында қызмет етті, сол жерде жаңа мамандықтың қыр-сырын игерді.
«Мен алғаш рет ЗИЛ-130 көлігін басқардым. Маған ұнады және көлік жүргізуді игеруде ешқандай проблемалар болған жоқ. Қызметтен кейін ол қайтадан бұрынғы орныма оралуға шешім қабылдадым, бірақ жүк көлігінің жүргізушісі ретінде. Қазір «Көкшетау-Мельинвест» ЖШС-де «Газ-53» жүргізушісі болып жұмыс істеймін», – дейді Александр Пенчук.
Александр Николаевичтің осы кәсіпорындағы жалпы үздіксіз жүргізуші өтілі 43 жыл, ал жалпы жұмысшы ретінде 45 жыл қызмет етіп келеді. Элеватордағы барлық еңбек қызметі үшін ол ұйымның көптеген машиналарында жұмыс істеді: жеңіл автомобильдерден жүк тиеу көлігіне дейін.
«Менің жұмысым талап етілетін жүктердің тұтастығы мен уақтылы тасымалдануын қамтамасыз етумен байланысты. Сондай-ақ, маған сеніп тапсырылған автокөліктің жарамдылығын қадағалаймын, бұзылған жағдайда өз құзыретім шегінде жөндеу жүргіземін, бұл ретте әртүрлі техниканы жақсы меңгеру аса маңызды. Жүктерді тасымалдау процесі өте көп уақытты және ерекше назар аударуды қажет етеді. Не тасымалдайтыныңызды білу де маңызды, өйткені жүктерді тасымалдаудың өз ережелері бар. Мысалы, Мен Масленица дақылдарын, құрылыс материалдарын тасымалдаумен айналыстым, бірақ негізгі жүк әрдайым астық болды. Кейде жаңа егін жинау кезеңінде элеватормен тәулігіне 150-ден 500 тоннаға дейін тасымалдау керек болды»,- деп толықтырды сөзін кейіпкер.
Александр Николаевичтің өмірінде оның жанұясы үлкен рөл атқарды.
«Асыл жарыммен отау құрғалы 36 жыл болды. Надежда Александровна екеуміздің үш баламыз бар: екі ұл және бір қыз. Қазір немерелеріміз де бар. Жақындарым мені әрдайым қолдап отырды, менің жұмысым оңай емес екенін түсінді. Мен өз отбасымды қатты жақсы көремін», – дейді Александр Николаевич.
Бір ғана нәрсе өкінішті: осынау мол тәжірибені бөлісер жас мамандар жоқ. Жүргізушінің айтуынша, қазіргі жастар жүргізуші, механик, комбайнер сияқты қажетті мамандықтарды игеруге аса қызықпайды. Қазір таңдау негізінен «тез ақша табуға» болатын коммерциялық бағытқа түседі.
«Менің ойымша, жас ұрпақ бала кезінен бастап еңбекке үйреніп, түрлі салалық мамандықтарға қызығушылық танытып, өз ісінигеруге, сынап көруі қажет. Мүмкін, содан кейін балалар агроөнеркәсіп кешенінің қызметкерлері сияқты қызықты, көп уақыт пен қажырлы еңбекті қажет ететін, бірақ қоғам үшін пайдалы болуға қызығатын шығар…, – деп түйіндейді А.Пенчук.
Автор: Камила Әбделманова
Фото кейіпкердің жеке мұрағатынан
